Στο μάθημα της Γλώσσας ασχοληθήκαμε πολύ με τα ατυχήματα και εκπλαγήκαμε από τις στατιστικές που δείχνουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικών ατυχημάτων συμβαίνουν στο σπίτι! Αντιληφθήκαμε τα μεγέθη ακόμη καλύτερα επειδή τον τελευταίο καιρό εξετάσαμε στα Μαθηματικά τα ποσοστά. Επίσης, στις Φυσικές Επιστήμες είχαμε να κάνουμε με το αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα. Κάπως έτσι μας προέκυψε και το αφιέρωμα στην υγεία και στην πρόληψη ατυχημάτων. Από την πρώτη στιγμή η τοπική κοινωνία στάθηκε στο πλευρό μας: οι υπεύθυνοι του Κέντρου Υγείας, οι οδοντίατροι, ο γυμναστής μας, ο δάσκαλος οδήγησης, οι φαρμακοποιοί, οι γονείς των μαθητών. Ιδιαίτερη μνεία όμως θέλω να κάνω στον διοικητή της αστυνομίας, ο οποίος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο για το Μπαμ!!!, όσο και για το πρόγραμμα "Παιδί και Ποδήλατο".
Αυτή τη φορά λειτούργησε και ομάδα δακτυλογράφησης, η οποία -δεν μπορώ να πω- ήταν άψογη και στην ώρα της. Αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο στόχο μας, που δεν είναι άλλος από το να μπορούν οι μαθητές με έναν υπολογιστή και μια φωτογραφική μηχανή, να φτιάξουν το δικό τους έντυπο. Έτρεξαν πολύ οι μαθητές για να κάνουν ρεπορτάζ, να βρουν φωτογραφίες, να γράψουν τα κείμενα, να είναι όλα στην ώρα τους, ώστε, πιστοί στο ραντεβού μας για την πρώτη εβδομάδα κάθε μήνα, να είμαστε εδώ. Και είμαστε. Όπως θα είμαστε και στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικού Εντύπου, όχι γιατί θέλουμε να διεκδικήσουμε κάτι, αλλά επειδή ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε εκεί.
Ο δάσκαλος λοιπόν, τρίβει τα χέρια του. Οι μαθητές του τα κατάφεραν ξανά. Και έκαναν πάλι κάτι καλό, κάτι που δημιουργεί περισσότερες ευθύνες, όσο προχωρούμε. Και πρόλαβαν να το γλεντήσουν λίγο και στα καρναβάλια, όσο κι αν οι εποχικές ιώσεις έριξαν αρκετούς στο κρεβάτι. Και όλα αυτά στα τέλη του τριμήνου, όπου τα διαγωνίσματα πέφτουν βροχή! Αξίζουν λοιπόν τα συγχαρητήρια, επειδή προϊόντος του χρόνου μετατρέπουν το δάσκαλο από καθοδηγητή του εντύπου σε απλό δακτυλογράφο.
Υ.Γ. : Τα πρωτάκια μας έγραψαν την πρώτη τους έκθεση και όλο χαρά μας την έδωσαν να τη δημοσιεύσουμε. Τι να πει κανείς; Μόνο μια φωτογραφία με τα προσωπάκια τους θα μπορούσε να είναι απόλυτα ακριβής, όχι μόνο γι'αυτά που ένιωσαν βλέποντας τον κόπο τους δημοσιευμένο, αλλά και γι'αυτά που μας έκαναν να νιώσουμε.
Ο δάσκαλος λοιπόν, τρίβει τα χέρια του. Οι μαθητές του τα κατάφεραν ξανά. Και έκαναν πάλι κάτι καλό, κάτι που δημιουργεί περισσότερες ευθύνες, όσο προχωρούμε. Και πρόλαβαν να το γλεντήσουν λίγο και στα καρναβάλια, όσο κι αν οι εποχικές ιώσεις έριξαν αρκετούς στο κρεβάτι. Και όλα αυτά στα τέλη του τριμήνου, όπου τα διαγωνίσματα πέφτουν βροχή! Αξίζουν λοιπόν τα συγχαρητήρια, επειδή προϊόντος του χρόνου μετατρέπουν το δάσκαλο από καθοδηγητή του εντύπου σε απλό δακτυλογράφο.
Υ.Γ. : Τα πρωτάκια μας έγραψαν την πρώτη τους έκθεση και όλο χαρά μας την έδωσαν να τη δημοσιεύσουμε. Τι να πει κανείς; Μόνο μια φωτογραφία με τα προσωπάκια τους θα μπορούσε να είναι απόλυτα ακριβής, όχι μόνο γι'αυτά που ένιωσαν βλέποντας τον κόπο τους δημοσιευμένο, αλλά και γι'αυτά που μας έκαναν να νιώσουμε.
Φωτογραφίες κάτω: Χαρά και εργασία (ετοιμάζοντας το νέο Μπαμ!!!)
